Vrijwilligers vertellen over bijzonder project
“Ondanks de schok vonden wij dit project dubbel en dwars de moeite waard”
Als kersverse flexgroep hadden we ons aangemeld voor een nieuwe klus: een huis schoonmaken en opruimen. Vol goede moed stapten we op de bewuste vrijdag gewapend met emmers en schoonmaakmiddel in de lift van de flat. Benieuwd wat ons te wachten stond, en misschien een tikje naïef.
De voordeur stond al wagenwijd open toen we boven kwamen. Dat bleek niet zozeer omdat wij eraan kwamen, maar meer omdat er dringend frisse lucht binnen moest komen. Op de gang hing inderdaad een wat vreemde geur. Ook in de woonkamer was wat extra buitenlucht meer dan welkom. We zochten onze weg tussen de bloempotten, blikken kattenvoer, apparatuur en kunstbloemen naar onze projectbegeleider Nicolien. Zij wees ons meteen waar de plastic handschoenen lagen, die we hard nodig zouden hebben. We begrepen goed dat de bewoner hier door de bomen het bos niet meer zag.
Al snel hadden we ons door het huis verdeeld: iemand in de badkamer, één in de woonkamer en twee in de keuken. Wanneer je eenmaal een beginnetje hebt gemaakt, gaat het meestal best en inderdaad kwam er na een tijdje een stuk aanrecht tevoorschijn. Met een vuilniszak in de hand ging een van ons door de woonkamer en daar kwam ze tussen de rommel ook minder fijne dingen tegen: uit allerlei hoeken en gaten kwamen lege strips van pillen tevoorschijn en daarnaast moest ze oppassen dat ze zich niet aan naalden prikte. Daar waren we niet helemaal op voorbereid. Af en toe kwam meneer zelf uit zijn kamer en hij had het erg moeilijk. ‘Ik wil heel graag iets van mijn leven maken’, zei hij bijvoorbeeld, ‘en ik vind het echt fantastisch dat jullie dit doen dames, maar ik trek het niet meer.’ Dat was pijnlijk om te zien. Gelukkig was zijn hulpverlener erbij om hem op te vangen. Die was de hele tijd aanwezig en pakte zelf ook de stofzuiger en een vuilniszak om mee te helpen.
Toen een van ons zich sneed aan een glas, kwamen we er meteen achter dat het goed is om altijd een EHBO-doos bij de hand te hebben. Daarna moesten we het helaas met één persoon minder doen. De badkamer bleek de grootste uitdaging. Omdat geen van ons hier ervaring mee had, wisten we niet goed waar de grenzen van Present liggen. Nog een goede les voor de volgende keer: bij injectienaalden of ontlasting mogen we een lijn trekken. De situatie was echter zo schrijnend dat we daarmee misschien toch over eigen grenzen heen gegaan zijn. We wilden het gewoon graag zo goed mogelijk weer achterlaten, omdat je niemand zo’n leefsituatie gunt.
Het resultaat was een veel schoner huis en een heel dankbare bewoner. In de week erop kregen we te horen dat hij ontzettend netjes was op zijn nu opgeruimde huis en sinds ons project ook nog niks gebruikt had. De hulpverlener had dit nog niet eerder meegemaakt. Hoeveel invloed een schoon huis wel niet kan hebben! Erg fijn dat we zo een verschil konden maken. Ondanks de schok vonden wij dit project dubbel en dwars de moeite waard. Wel kijken we ernaar uit om bij onze eerstvolgende klus rustig een wandje te sauzen of wat bomen te snoeien…
